மலையக முன்னேற்ற கழகம் malaiyaka munnetra kazhakam: விவேகம் ... படவிமர்சனம் ..சாருநிவேதா

உலகம் முழுவதும் வாழும் ஒவ்வொரு மலையகத்தமிழரும் உறுதியோடு முன்வரவேண்டும்

இன்றைய நிலையில் இலங்கை இந்திய வம்சாவளி மலையக மக்கள் குறித்த சர்வதேச பரப்புரை இன்றியமையாதது. மலையக மக்கள் எந்தெந்த நாடுகளில் வாழ்கிறார்களோ அங்கெல்லாம் மலையக மக்கள் குறித்த கலந்தரையாடல்கள் எழுத்துக்கள் பேச்சுக்கள் ஆரம்பிக்கப்படவேண்டும். குறைந்த பட்சம் சமூக வலைத்தளங்களையாவது (முகநூல் போன்ற) இந்த பரப்புரைகளுக்கு பயன்படுத்தும் அர்ப்பணிப்பு ஒவ்வொரு மலையகத்தமிழர்களிடத்திலும் ஊற்றெடுக்க வேண்டும். இன்று உலகம் ஒரு கிராமமாக மாறியிருக்கிறது. ஆனால் மலையகத் தோட்டங்கள் எனும் கிராமங்களே உலகம் எனும் வாழும் மக்களே மலையக மக்களின் அரசியல் இருப்பைத் தக்கவைக்கின்றனர் என்பது உன்னிப்பாக அவதானிக்கப்பட வேண்டும். அவர்கள் போராடி காத்துவரும் அந்த இருப்பை உறுதி செய்ய உலகம் முழுவதும் வாழும் ஒவ்வொரு மலையகத்தமிழரும் உறுதி கொண்டு எழ வேண்டும்.
புலம்பெயர்ந்து மலையகத்தில் வாழும் இலங்கைத் தமிழ் மக்கள் மலையகத்தில் ஒரு அங்கமாக ஆகியுள்ளனர். இவர்கள் இவர்களை மலையக மக்களாகவே உள்வாங்கிக் கொள்ளவதா? என்கிற கலந்துரையாடல்கள் அவசியமாகின்றன.
ஏனெனில் மலையக மக்களின் கல்வி வேலைவாய்ப்பு வியாபாரம் மற்றும் பல்கலைக்கழக அனுமதிகளில் இவர்களின் பங்களிப்பு மலையக மக்களோடு இன்று இரண்டரக்கலந்து வருகின்றது. மலையக மக்களை விட மலையகத்தில் சொந்த காணி வீடு இவர்களுக்கு வீதாசார ரீதியாக அதிகம் உண்டு. மலையக மக்களின் இந்த விட்டுக்கொடுப்புகள் ஒரு உச்சத்தை அடைந்து கடந்த பொதுத் தேர்தலில் ஒரு பாராளுமன்ற பிரதிநிதித்துவத்தை இலங்கைத் தமிழ் மக்களின் பிரதிநிதியாக மலையக மக்களின் வாக்குகளில் இருந்து மலையக மக்கள் செறிவாக உள்ள மாவட்டத்தில் இருந்து பெற்றுக்கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. கடந்த பாராளுமன்ற அவையில் 11 பேராக இருந்த மலையக மக்களின் பாராளுமன்ற பிரதிநித்துவம் இம்முறை சரிபாதியாக குறைந்துள்ளது. நுவரெலியாவுக்கு அடுத்து அதிகமாக மலையக மக்கள் வாழும் பதுளை மாவட்டத்தில் மலையக மக்களின் அரசியல் பிரதிநிதித்துவம் முற்றாக இழக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் மலையக மக்களின் இதயப்பிரதேசமான நுவரெலியா மாவட்டத்தில் இருந்து நுவரெலியா மாவட்டத்தில் இருந்து மாத்திரம் பெறப்பட்ட ஐந்து பாராளுமன்ற ஆசனங்களில் ஒன்றை இலங்கைத்தமிழர் ஒருவர் பெற்றுக்கொண்டுள்ளார். மலையக மக்களும் அவருக்கு வாக்களித்துள்ளனர். ஆனால் அவரது தெரிவிற்கான மேலதிக வாக்குகளை நுவரெலியா மாவட்டத்தில் வாழும் இலங்கைத் தமிழர்களே வழங்கியுள்ளனர்.

மலையக மக்களின் ஒவ்வொரு சமூகக் குழுமமும் ஒரு பண்பாட்டுத்தளத்தில் இணைந்து தமது சமூக இருப்பை உறுதிசெய்துகொள்ளும் அவசியம் மிக விரைவில் வேண்டப்படுகிறது. இதற்கு புலம்பெயர் மலையகத்தமிழர்களின் பலம் அதிகம் வேண்டப்படுகிறது என்பதே யதார்த்தமானது. ஒப்பீட்டு ரீதியில பொருளாதார ரீதியாக முன்னால் செல்லும் புலம்பெயர் மலையகத்தமிழர்கள் (இந்தியா தவிர்த்து) இந்த சமூகம் குறித்த பார்வையை மேலும் விரிவுபடுத்தவும் விசாலப்படுத்தவும் காலம் கணிந்துள்ளது. புலம்பெயர் இலங்கைத்தமிழர்கள் மத்தியில் தோன்றியிருக்கக்கூடிய அமைப்பாக்க சிந்தனைகளுடன் ஒப்பிடும் போது மலையகம் சார் புலம்பெயர் மக்களின் செயற்பாடு இன்னும் விரிவுபடவேண்டிய தேவை இருப்பதை உணரமுடிகிறது.

மலையக வரலாறு

விக்கிபீடியா :மலையகத் தமிழர் என்போர் இலங்கையில் பிரித்தானியரின் ஆட்சியின் போது 19ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், தேயிலை, இறப்பர், கோப்பி முதலிய பெருந்தோட்டப் பயிர்ச் செய்கைகளுக்காக தமிழ்நாட்டில் இருந்து அழைத்துவரப்பட்ட மக்களை குறிக்கும். இருப்பினும் இந்த "மலையகத் தமிழர்" எனும் பதத்திற்குள் தமிழரல்லாத தெலுங்கர், மலையாளியினரும் அடங்குவர். மலையகப் பிரதேசங்களைப் பொறுத்தமட்டில் தமிழ்நாட்டு தமிழரே பெரும்பான்மையாக இருப்பதனால் அவர்களுடன் ஒன்றி வாழ்ந்த தெலுங்கரும் மலையாளிகளும் தமிழ் பேசுவோராக மாறிவிட்டனர். ஆங்கிலேயர் இவர்களை ஒரு அடிமை போன்றநிலையில் வைத்திருந்ததனாலும், அதன்பின்னர் தொடரும் ஒடுக்குமுறைகளினாலும் இம்மக்களின் வாழ்வு இலங்கையின் ஏனைய சமுதாயத்தினருடன் ஒப்பிட முடியாத அளவில் பின் தள்ளப்பட்ட வகையிலேயே உள்ளது. இந்த பின்னடைவு, விதிவிலக்காக ஒருசிலரை தவிர, கிட்டத்தட்ட அனைவரும் இந்தியாவில் உள்ள தமது உறவுகளுடனான உறவு துண்டிக்கப்பட்ட நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். இந்தியாவில் தமக்கு சொந்தமாக இருந்த நிலம் மற்றும் சொத்துக்களும் இழந்தவர்களாகிப் போயினர்.

இலங்கையின் மத்திய மலைநாட்டுப் பகுதியில் குடியேற்றப்பட்ட தோட்டத் தொழிலாளர்களும், அப்பிரதேசங்கள் சார்ந்து ஏனைய தொழில் நிலைகளில் உள்ளோரும், அவர் தம் வம்சாவழியினரும் "மலையகத் தமிழர்" என்றே அழைக்கப்பட்டப் போதும். இவர்கள் இந்தியாவில் இருந்து வந்து குடியேறியவர்கள் என்பதால் "இந்தியத் தமிழர்" என்றும் "இந்திய வம்சாவளித் தமிழர்" எனும் பகுப்புக்குள்ளும் உள்ளடங்குவர். இலங்கையின் புள்ளிவிபர அறிக்கைகளில், அடையாள அட்டை வழங்கல் முறையில், மற்றும் ஏனைய பதிவுகளில் இந்தியத் தமிழர் எனக் குறிப்பிடப்படுவதும் நடைமுறையில் உள்ளது என்றபோதும், போத்துக்கீசரின் வருகைக்கு முன்னர் இருந்தே இந்தியாவில் இருந்து இலங்கையில் வந்து குடியேறிய இந்திய வம்சாவளித் தமிழர்கள் "மலையகத் தமிழர்" எனும் பகுப்புக்குள் உள்ளடங்கமாட்டார்கள்.

வரலாறு
இலங்கையில் இந்தியத் தமிழரது சதவீதப் பரம்பல் மூலம்: 2001 அல்லது 1981 கணிப்பீடு .[2]

1844 ஆம் ஆண்டு முதன் முதலாக இந்தியாவிலிருந்து இலங்கையின் கோப்பி தோட்டங்களில் வேலைச் செய்வதற்காக, லுதினன் கேர்னல் என்றி சீ. பேர்ட் என்பவர் 14 பேரைச் சேர்த்துக்கொண்டார். இதுவே இந்தியாவிலிருந்து உத்தியோகப்பட்டசமாக வேலையாட்கள் கொண்டுவரப்பட்ட சந்தர்ப்பமாக இருந்தபோதும், 1840 களின் தொடக்கத்தில் கோப்பி தோட்டங்கள் நிறுவப்படும் போது தோட்டங்களுக்கு அருகில் இந்திய வேலையாட்கள் காணப்பட்டனர். மேலும் 1818 ஆண்டு உதவி மன்னார் அரச அதிபர் பெருமளவிலான இந்திய கூலியாட்கள் கொழும்பு நோக்கிச் செல்வதக் கண்டதாக குறித்துள்ளார். இதன் படி 1844 ஆண்டுக்கு முன்னரும் இந்தியாவிலிருந்து இலங்கைக்கு வேலைத் தேடி தமிழர்கள் வந்தனர் எனலாம்.[3]

இவர்கள் நாட்டின் மத்திய மலைப் பகுதிகளில் அமைந்திருந்த பெருந்தோட்டங்களிற் குடியேற்றப்பட்டனர். பிரித்தானிய முதலாளிகளின் கீழ் சுமார் 150 ஆண்டுகள் வரை கடுமையான சூழ்நிலைகளின் கீழ் உழைத்து இலங்கையின் முக்கிய ஏற்றுமதிப் பொருட்களாக தேயிலை, இறப்பர் முதலியவற்றை உருவாக்கிக் கொடுத்தது இவர்களேயாவர். எனினும் 1948ல் இலங்கையிலிருந்து பிரித்தானியர் வெளியேறியதும், பல தமிழ்ப் பிரதிநிதிகளின் எதிர்ப்புகளுக்கு மத்தியில் கொண்டுவரப்பட்ட இலங்கை குடியுரிமைச் சட்டத்துக்கு அமைவாக தங்களது குடியுரிமையை நிரூபிக்க முடியாமல் போனமையால் இவர்களில் மிகப்பெரும்பாலோர் இலங்கை அரசாங்கத்தால் நாடற்றவர் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர். இதன் காரணமாக அவர்களது வாக்குரிமை அற்றுப்போனது.

பின்னர் இந்திய அரசுடன் நடத்தப்பட்ட பேச்சுவார்த்தைகளின் மூலம் ஏற்பட்ட ஒப்பந்தங்களின் அடிப்படையில் பெருமளவு மலையகத் தமிழரை இந்தியாவுக்குத் திருப்பியனுப்ப இலங்கை அரசு முயற்சித்தது. இவ்வாறான ஒப்பந்தங்களில் ஒன்றான சிறீமா - சாஸ்திரி ஒப்பந்தம் மூலம் மேற்படி தமிழர்களில் அரைப் பகுதியினருக்கு இலங்கைப் குடியரிமை வழங்குவதெனவும், ஏனையோரை இந்தியா ஏற்றுக்கொள்வதெனவும் முடிவானது, பல காரணங்களால் இது திட்டமிட்டபடி நடைபெறாது போனது. மேலும் 1983 இல் இலங்கையில் ஏற்பட்ட பாதுகாப்பற்ற சூழ்நிலைக்காரணமாகவும் பலர் இந்தியாவுக்கு இடம்பெயர்ந்தனர். 1979 புதிய யாப்பின் மூலம் அனைத்து இந்தியத் தமிழருக்கும் குடியரிமை கிடைத்தபோதும் பல நடைமுறை சிக்கல்களால் இவர்கள் தொடர்ந்தும் பெரும்பாலோர் நாடற்றவர்களாகவே இருக்கவேண்டியேற்பட்டது.

மலையக முன்னேற்ற கழகம் malaiyaka munnetra kazhakam

Thursday, 24 August 2017

விவேகம் ... படவிமர்சனம் ..சாருநிவேதா

No comments:

Post a Comment

Esther Nathaniel : தேய்ந்த சப்பாத்துக்களின் ஊடே தெரியும் வறுமை முகம்